Den som har levd ei stund veit - og har erfart - at dagar og periodar kan arta seg svært så forskjellig. Som menneske er me forskjellige, og den enkelte opplever at "alt" kan endra seg frå tid til tid. Enkelte gonger kan ein som kristen ha det slik som  fylgjande hjartesukk:

• Jesus, eg er så einsam! Ja,ofte eg kjenner det slik -
•  trass du i Ordet har lova at du dine aldri svik
• 
  
• Eg ville så gjerne få kvile  i ditt ord, men mørke og uro driv freden bort!
•  Du sender nok dine i mørke og natt, men Herre, kvi lysnar det ikke att?
• 
  
• Skal eg då aldri - som andre - få ha syner i Ordet, så det gjer meg glad?
•  Bibelen er jo ditt levande ord!Men for meg er det berre bokstavar og ord.
• 
  
• Å Herre,lat skriftene opp og for meg! Tal ved din Heilage Ande til meg.
•  Opna du Ordet, og gjev meg din fred, så eg kan gle meg min Frelsar, i deg!
• 
  
• Jesus! Ta sløret frå augo bort, så eg får sjå inn i det du har gjort
• Lat Ordet få tala til hjarta og sinn, og før meg til sist i din himmel inn!

Ja, slik kan ein nok kjenna det til tider. Å vera i "Guds skule" er ikkje alltid like enkelt. Men Gud veit kva han gjer . Han vil ha oss heim, og brukar dei midlar han ser er nødvendig for at me skal nå målet!

Så har eg ein gamal song som viser veg når livet kan synast tungt og vanskeleg...

Sjå opp kjære venn, sjå mot høgda, og kasta all uro og tvil!

Der lever din Far som har nøgda - av alt det som her du teng til!

Kor:

Hans auga det vaktar deg kjærleg! Ja, tenk du hans augnestein er!

Hans kjærleik den fylgjer deg særleg når fårar og vanskar er nær.

Lyft blikket ditt opp over gruset, og høgt over kvardagen grå.

Sjå opp mot det himmelske huset - snart skal du din Frelsar få sjå

Snart kjem han med æra og velde, og hentar si dyrkjøpte brud.

Då vondskapens hærar er selde,eg alltid får vera hjå Gud.

Kva gjer det om hytta vil falla,og leggjast i oske og grus.

Eg ventar på Jesus som kallar meg inn i sitt herlege hus.

Så lever eg glad her i verda og trur at min Frelsar er nær.

Han trutt skal meg leia på ferda, og føra meg heim der han er.

 På veggen i stova vår har me eit bibelord innramma - eit som nok fins i fleire heimar. Det er frå Esaias 43.1 På bokmål står det slik: Jeg har gjenløst deg, kalt det ved navn, du er min.

Det hender ofte at eg har problem med å ta til meg, og tru , at dei mange løftene som står i Guds ord gjeld meg. Tenkjer at dei vart sagt til den og den personen - der og då. Slik og med dette ordet frå Esaias.

Dette vart sagt til profeten - til Israelsfolket - Men når me veit at det også står at Jesus kjøpte oss fri med sitt eige blod, då han døydde for oss på korset, har han i sanning "løyst oss ut".  Det står og at me er dyrt kjøpt.  Når du har kjøpt og betalt ein ting så er den din! Jesus kjøpte oss fri frå Satans makt - sette oss over frå mørke til lys. Han er ei soning for våre synder. Og når han har løyst oss ut, kalla oss ved navn, skal me få tru dette: Eg er hans barn. Han vil verna oss frå farar, bevara oss og ta imot oss når me kjem til han. Både i sorg og i glede.